Λίγες φώτος....
Λοιπόν ...επιστρέψαμε και εμείς στην βάση μας...
¨ηταν μια όμορφη εκδρομή με πολλά και διαφορετικά τερέν...
Ξεκινήσαμε με μιά υπέροχη βραδινή χωρισμένη σε 2 μέρη...
Το πρώτο μέρος ήτανε το εύκολο το περιγιητικό ...
Το δευτερο μέρος, ήτανε το ποιό δυσκολο και τεχνικό κομμάτι το οποίο
είχε κάποια δύσκολα κομμάτια , και μερικά πολύ τεχνικά περάσματα...
Βγαίνωντας αλόβητοι από την νυκτερινή μας περιπέτεια , κάποιοι πήγανε για ύπνο , ενώ οι μεγαλύτεροι της παρέας καταλήξανε σε ένα μπαράκι να χαλαρώνουν με μερικά ποτάκια... (Ε πως να το κάνουμε... τους ανέβηκε η πίεση με τα δύσκολα περάσματα , και θέλανε να την ρίξουνε με τεχνητούς τρόπους
)...
Την επομένη το πρωϊ μετά το ξύπνημα και το πωινό , ξεκινήσαμε για την συγκέντρωση στην είσοδο του χωριού Μακρυράχη.
Εκεί η ομάδα κατόπιν συσκέψεως , αποφασισε να χωριστεί στα δύο με τους Παυλο, Χρήστο, και Σώτο να θέλουν να δοκιμάσουν τις δυνατοτητες αυτών και των αυτοκινήτων τους σε πολύ δύσκολα κομμάτια...
Οι υπόλοιποι ( Δημητρης , Μανωλης μεγάλος, Μανώλης μικρός ), επιλέξανε να πάνε στην εναλακτική διαδρομή για να μην ταλαιπωρησουν τα κουτσούβελα ...
....
Μετά το πέρας των διαδρομών το ραντεβού δόθηκε σε Ταβερνάκι στο χωριο Μούρεσι γύρω στις 5, όπου τα πληρώματα απολαυσαν το γεύματοδειπνο τους...
Το βράδυ της Κυριακής μας βρήκε να πίνουμε τα κρασάκια μας δίπλα στο τζάκι , και να ξεκαρδιζόμαστε από τις πλάκες του ΜΚΚ....
Οι ποιό "ξεκούραστοι" πήγαν και για ποτό ποιό αργά...
Η Δευτέρα το πρωί μας βρήκε να μαζεύουμαι τα μπαγκάζια μας , για να ακολουθήσουμε μια διαδρομή προς την βόρεια μεριά του όρους ΠΗΛΙΟ....
Η διαδρόμη ήταν φοβερή... αφού κατεβήκαμε δίπλα στην θάλασσα και αγναντέψαμε την μαγεία του Αιγαίου πελάγους, άρχισε η ανηφόρα προς την βορειότερη πλευρά του βουνού ...φτάνοντας προς την κορυφή το τοπίο έμοιαζε φθινοπωρινό με το καταπληκτικό δάσος της οξιάς να δίνει το δικό του χρώμα...
Ακολούθησαν ωραίοι βατοί χωματόδρομοι που τους πήγαμε λίγο πατημένοι ...
Εκεί συναντήσαμε το μέλος μας ΝΙΚΟΣ.Α , που μας οδήγησε σε ένα ταβερνάκι για να φάμε το τελευταίο γεύμα πριν πάρουμε την επιστροφή.
Θα ήθελα να ευχαριστησω τον Παύλο για την όμορφη διοργάνωση της εκδρομής, καθώς και όλη την παρέα ....
Περάσαμε φανταστικά , ξεκαρδιστήκαμε στο γέλιο με κάποιους, είδαμε τους φίλους Σώτο και Φένια, Χρήστο και Δήμητρα που είχαμε να τους δούμε από πέρσι ....Να είστε καλά πάντα παιδιά ...
Για το τέλος άφησα τους δυό Μανώληδες...
Μανώληδες ....Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω....Γελάσαμε με την ψυχή μας ... Διασκεδάσαμε... παίξαμε με τα αυτοκινητά... έλειπε βέβαια ο τρίτος της τρελό-παρέας Θεόδωρος....αλλά παρ' όλα αυτά , περάσαμε καταπληκτικά...
Το κυριότερο ....αφήσαμε πίσω όλη την τρέλλα και την μιζέρια της καθημερινότητας....
ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ!!!!!
Υ.Γ. Παυλο συγνώμη που φύγαμε την δευτέρα νωρίτερα αλλά γιόρταζε η πεθερούλα μου
